Skip to main content

Medemenselijkheid in de bouw

"'Gezondheid is de nieuwe duurzaamheid', hoor je wel eens rondzingen. Mijn voorspelling is dat over twintig jaar medemenselijkheid de nieuwe gezondheid is. Herman Wijffels gaf in de herfst van 2015 bij Springtij op Terschelling al aan dat we ons beter niet beklagen over de komst van vluchtelingen, maar onze verantwoordelijkheid mogen nemen voor de oorzaak van de situatie in het Midden-Oosten. Migratie is van alle tijden en zal naast politieke en veiligheidsoorzaken steeds meer voortkomen uit klimaatverandering."

Marten Valk en Deen (oorspronkelijk artikel uit 2018 > Medemenselijkheid in de bouw)

Moederziel samen

We bouwen onze woningen, kantoren, scholen en hotels op kosteneffectieve wijze om zo comfortabel en veilig mogelijk ons ding te kunnen doen. Vanuit het Westerse managementdenken willen we effectief en efficiënt functioneren om onze consumeerderheid te behouden. Het is vanuit dat perspectief logisch dat we het integratievraagstuk doelmatig aanvliegen met focus op huisvesting, bijstand en taal. Tsja, dan vergeten we dat iemand, die net huis en haard en alle vrienden en familie heeft achtergelaten, met een netjes georganiseerd dak boven zijn hoofd zich nog steeds moederziel alleen kan voelen. Dat raakt een ander niveau. Om bij te dragen aan duurzame integratie en culturele verrijking van onze samenleving is Deerns partner geworden van Stichting PitZtop. Een mooie bijkomstigheid op persoonlijk vlak is de verrijking van mijn leven met een aantal nieuwe, uit Syrië afkomstige, vrienden.

Alles draait om netwerken

Sociale netwerken zijn van groot belang voor steun, plezier én het vinden van passend werk. Niet huisvesting, maar werk en scholing hebben de grootste impact op migrant en samenleving. Tien statushouders binnen een jaar aan het werk, levert een gemeente over vijf jaar een netto kostenbesparing op van 600.000 euro op uitkeringen. Meer dan de helft van de banen wordt gevonden via netwerken. En het leuke is dat jij en ik deel uitmaken van die netwerken.

Dromen over community buildings

Voormalig Irakees, en inmiddels Nederlands schrijver, Rodaan Al Galidi schrijft in zijn boek Hoe ik talent voor het leven kreeg over de mindset in het dorp van herkomst van de hoofdpersoon: “Daar is geen hotel, omdat de bewoners zich zouden schamen als er een hotel gebouwd moest worden voor hun bezoekers. Dat zou een klap zijn voor hun gastvrijheid.” Onze droom vanuit PitZtop is om community buildings neer te zetten, waar nieuwe Nederlanders samen kunnen werken aan een volwaardige arbeidsparticipatie in de Nederlandse samenleving. Dat doen ze midden in de samenleving, met een overzichtelijk aanbod van sociale en economische programma's binnen handbereik, in een aantrekkelijke omgeving die werkt als een huiskamer, sociëteit en leerschool. Ze leren nieuwe mensen kennen, oefenen nieuwe vaardigheden en vinden binnen het gebouw mogelijk een (tijdelijke) baan.

Beweging creëren

We zijn in diverse vooruitstrevende gemeenten in gesprek met bestuurders, investeerders en gelijkgestemden om onze droom te verwezenlijken. In de tussentijd creëren we beweging in de richting van ons hoger doel door diverse netwerkactiviteiten te organiseren. Maandelijks hebben we een pop-up met verscheidende thema’s in de Raaks Halle in Haarlem, waarbij het heerlijke Syrisch eten van Mama’s keuken een vast ingrediënt is. In SoZa in Den Haag, het voormalige ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, komen wonen, werken en onderwijs bij elkaar. Ruim de helft van de 175 woonunits wordt door nieuwkomers bewoond. Onderin het gebouw vinden startups en organisaties die zich inzetten voor duurzame integratie elkaar. Met PitZtop hebben we er onze eigen honk en organiseren van daaruit activiteiten. Een Engelse kapper knipt er wekelijks bewoners van SoZa, waarbij een leuke dynamiek heerst en nieuwe verbindingen ontstaan.